Als ik in de vroege ochtend naar buiten kijk zie ik optrekkende mist boven een weiland met koeien. Daarachter vaart een boot over het Van Starkenborghkanaal. Die vaart naar Groningen en het kanaal is een onderdeel van de vaarweg tussen Lemmer en Delfzijl. Er loopt een fietspad langs dat ik al enkele keren heb verkend en dat uiteindelijk ook in Groningen uitkomt. Als ik naar links kijk zie ik een trein aankomen die van Groningen naar Leeuwarden onderweg is. Het is een blauw exemplaar van Arriva, die mooi kleurt met het groen van de weilanden. Kortom, ik kijk naar een plaatje. En zoals elk plaatje heeft deze ook een keerzijde. De welig tierende natuur is mooi om te zien, maar lastig om te onderhouden als het onderdeel uitmaakt van je eigen erf: het groeit maar door. Dan zijn er de vliegen die klaarblijkelijk ook van de natuur houden. Ook zij zijn in grote getale aanwezig en hoewel ik er niet direct last van heb, is het geen fraai gezicht als er 10 van die beesten rond mijn koffiezetapparaat zwermen. Muggen is een groter probleem, vooral als ze mij ’s nachts uit de slaap houden. Iedereen kent dat fenomeen, maar de mate waarin heb ik nog niet zo sterk meegemaakt als de laatste weken. Dat hebben ze ons niet verteld van tevoren en we scharen het gemakshalve maar onder de verborgen gebreken. Inmiddels staat er een stofzuiger naast het bed en doe ik voor het slapen een rondje muggen. Want ja, een mug doodslaan met een krant geeft van die vervelende vlekken op de net gesausde muur. En hoewel er horren zijn geplaatst, zien sommige slimmeriken toch kans binnen te glippen en ons het slapende leven zuur te maken. Gelukkig gaan de muggen volgende maand langzamerhand in hun winterslaap, dus het probleem is tijdelijk. Als ik in Friesland over muggen praat, dan denken zij dat ik het over vliegen heb. Zij noemen vliegen miggen en dat lijkt weer op muggen. Vliegen steken dus in hun beleving. En muggen noemen zij weer neven. Kortom, de verwarring is compleet als ik ’s avonds de stofzuigerslang ter hand neem en aan mijn Friese wederhelft uitleg wat ik aan het doen ben.
Het praatje over de heg is meestal met buurvrouw koe. Ze zegt weinig terug en is vooral bezig om het gras te verteren en zich de vliegen van het lijf te houden. Of de muggen, dat weet ik even niet. Ze onderbreekt ons gesprek ruw door weer gewoon te gaan grazen. Morgen is er weer een dag, zo lijkt ze mij te willen zeggen. Hoi. Typisch Fries.
Uit: 1000 PINGUÏNS Door: WASCO
Dit is mijn 64e blog. Over een maand verschijnt de 65e. Omdat het kan. Ook aanmelden kan. Schrijf je in op de E-mail nieuwsbrief. Zie https://janfossen.nl/