Als gelukkig worden geen doel op zich is maar een bijproduct van een zinvol leven, dan heeft het geen zin om naar geluk te streven. Zoiets zei Eleanor Roosevelt (1884-1962), de echtgenote van voormalig president Franklin Delano Roosevelt. Ik moest daaraan denken toen ik op de radio een presentator hoorde zeggen dat succes geen doel op zich is, maar een bijproduct. Dus ook succes kun je niet nastreven?
Ik was bij een huisarts op bezoek die mij vertelde dat ze haar instrumenten en apparatuur zelf ijkte. Dat wil zeggen dat ze de bloeddrukmeters, de weegschalen en de thermometers dusdanig langs een meetlat legde dat deze de juiste bloeddruk, het juiste gewicht en de juiste temperatuur aangaven. Dat is niet gebruikelijk in huisartsenland, de meeste praktijken laten hun apparatuur ijken door een ‘firma’. Ze leggen dan alles klaar en het mannetje van de firma controleert of de apparatuur de juiste waarde aangeeft. Die firma stuurt een factuur en de huisarts betaalt. Deze huisarts neemt de tijd om zelf te ijken en de assistenten te leren hoe dat moet. Ik was deze werkwijze nog niet eerder tegengekomen. Het leuke vond ik dat de medewerkers erop letten dat ze altijd hetzelfde apparaat gebruiken bij een bepaalde patiënt, zodat dát in ieder geval niet het verschil kan maken. In een kleine praktijk als deze was dat nog te doen, in een grotere praktijk zou dat tot logistieke problemen leiden. Want hoe weet je nou welke weegschaal je de vorige keer hebt gebruikt als er tien in huis rondslingeren? Deze eigenwijze aanpak van zelf ijken had tot veel discussie geleid in huisartsenland, maar uiteindelijk was het goedgekeurd. Het kan dus zinvol zijn om naar je eigen overtuigingen te handelen, ook al is dat niet helemaal mainstream. Toen ik haar vroeg op welke wijze zij aan een duurzame praktijk werkte, ging ze op het puntje van haar stoel zitten. De zorgsector kan veel duurzamer en daarom roept de Wereldgezondheidsorganisatie alle artsen op het goede voorbeeld te geven. Vandaar ook deze vraag. Ze brandde los, had een warmtepomp, was energieneutraal, reed elektrisch, enzovoort en zo verder. Ook had ze een eigen aanpak in het snel afbouwen van slaapmedicatie. Daarmee kreeg ze niet altijd tevreden patiënten, maar dat nam ze voor lief. Ze was er stellig van overtuigd dat niemand verslaafd moest raken aan deze middelen en schreef ze daarom kort voor. En soms ging ze wel eens door de langere bocht, maar dan vooral om de patiënt niet kwijt te raken. Dan gaan ze naar een andere arts en die schrijft het wel gewoon voor, zo zei ze.
Of ze succes heeft en gelukkig is kan ik niet goed beoordelen. Wel kan ik mij voorstellen dat ze veel betekent voor haar patiënten en haar personeel. Dat lijkt mij al ruim voldoende.
Uit: 1000 PINGUÏNS Door: WASCO
Dit is mijn 81e blog. Over een maand verschijnt de 82e. Omdat het kan. Ook aanmelden kan. Schrijf je in op de E-mail nieuwsbrief. Zie https://janfossen.nl/